Dick en ik, we nemen afscheid van dit blog. Onze belevingen, onze ervaringen en ons leven op dit bijzondere eiland zijn ten einde gekomen. We hebben jarenlang met veel plezier onze ”lezers” op de hoogte gebracht en allerlei zaken en belevenissen meegedeeld. We hebben hele leuke contacten gekregen via dit blog, we zijn vaak aangesproken op straat…” hé, zijn jullie niet Dick en Heleen? ” wat erg leuk was. Ook onze ervaringen met Rubito en later Poco, en de poezen Sammie en Molly, zijn door veel mensen gevolgd.
Nu is het genoeg. Ons laatste huisje is aan andere mensen overgegaan. Zij zullen er goed voor zorgen!
La Palma hebben we in ons hart gesloten en zullen we nooit vergeten! Via vrienden en bekenden daar blijven we op de hoogte van wat er op dit eiland gebeurt.
Saludos!
Wat veel schrijnende verhalen hebben we gehoord over de gevolgen van de vulkaanuitbarsting! We zijn ervan onder de indruk! Mede daardoor hebben we ervan afgezien om dichterbij alle lava te komen, wat overigens wel kon. Dat voelde voor ons teveel als ramptoerisme.
Wat opviel uit de verhalen was niet alleen het feitelijke verlies van huizen , huizen van familieleden of buren of vrienden, wat natuurlijk heel ernstig was, maar vooral de verandering van het normale leven, het leven dat nooit meer terug komt. Iemand vertelde dat haar huis uiteindelijk er nét nog stond, op 20 meter afstand van een hoge muur van lava, maar dat van de buren en haar moeder niet meer. Haar zoontje gaat nu naar een andere school , school is verdwenen onder de lava, en wordt opgehaald met de bus. Ze kan hem dus niet meer zelf naar school brengen en spreekt dus ook de andere moeders niet meer, van wie er een aantal nu ook bijv aan de Oostkant wonen. Kortom haar sociale leven is totaal veranderd dat wordt nooit meer ”normaal”.
Door velen werd genoemd dat de nachten afschuwelijk waren en dat men slecht sliep. Het angstaanjagende gerommel van de vulkaan de hele nacht door , de aardbevingen en gevoel van…wanneer komt er weer een knal…hield velen uit de slaap. En doordat het zo lang duurde…3 maanden, hebben velen last van stress.
Het opruimen van de as…..eindeloos vaak en ook wij zagen nog overal veegploegen bezig. Zoals ik het nu beschrijf komt het niet echt over, vrees ik. We merkten wel dat men er graag over praten wil, maar men start niet zelf met het vertellen, je moet een beetje doorvragen en dan krijg je hele verhalen.
Uiteraard zijn de financiële gevolgen ook hier en daar besproken……men heeft gemiddeld weinig vertrouwen in alle soorten overheden die gezegd hebben te zullen helpen. Het geld wat men krijgt is niet genoeg om een nieuw stukje grond te kopen en daar wat op te bouwen én de prijzen rijzen nu de pan uit!
Er wordt nu aan een doorgang gewerkt…weg vanaf La Laguna naar Las Norias, deze zal eind van het jaar klaar zijn……maar Puerto Naos mag nog steeds niet betreden worden ivm de laag hangende gassen.
Ondanks deze grote tegenslag wil men door en men gaat door! Petje af!
Tegelijkertijd is dit restaurant niet voor iedereen toegankelijk. ”Para amigos”.
Señor Lopez runde jarenlang een restaurantje aan huis, tegenover het kerkje vlakbij de supermarkt naast La Prosperidad. Je kon er heerlijke Spaanse gerechten eten, konijn, geit , stoofvlees met eigengemaakte alioli en mojo verde en overheerlijke eigengemaakte bienmesabe! We hebben daar vaak met diverse vrienden en bekenden en gegeten en iedereen was onder de indruk van zijn kookkunsten én zijn prettige manier van ontvangst en zorg. Hij is daar ongeveer het laatste jaar dat we op La Palma woonden mee gestopt. Hij verkocht zijn restaurantgedeelte en bouwde een stuk aan z’n huisje met een nieuw klein terrasje. Hij vertelde toen dat ie voor vrienden, para amigos, zou blijven koken, op afspraak. Uiteraard waren we heel benieuwd of zijn plan doorgegaan was en niemand die dat ons kon vertellen. Ik belde hem op en ja hoor……….we konden terecht! Voor ons ..de slagroom op de taart van deze vakantie op La Palma!
Hier en daar hebben wij na 3 jaar enkele kleine veranderingen gesignaleerd op La Palma. Echt nieuws was voor ons de komende veranderingen aan de weg LP 1 , waar ze ter hoogte van de afslag naar La Punta, vlakbij de supermarkt en het kerkje, een rotonde gaan aanleggen, de weg verbreden hier en daar en een of meerdere bruggen gaan aanleggen, richting Tijarafe. Dit gaat zo’n 4 jaar duren! Verder zijn er kleine dingen wat veranderd. Zie de foto’s .
Een van de hoogtepunten op dit eiland is toch wel de Roque de los Muchachos, in het hoge noorden. Je moet er wat voor doen en vooral het laatste half uurtje met de vele bochtjes! Onderweg was het bewolkt, en viel er zelfs een klein spatje, maar toen we bijna boven waren scheen de zon! Van 9 graden naar 15! Nooit eerder hadden wij dit uitzicht, met een grote wolkenlaag! Ook mooi!
Dat is wat je je vanuit Nederland je vaak afvraagt…welke restaurants zijn er open of gesloten? In Tazacorte, waar wij verblijven, is er gelukkig heel veel open. De restaurants zijn afwisselend open….maar zeker dicht is La Taberna, dat nu een nieuwe eigenaar heeft. Afwachten wat dat gaat worden, zon leuk plekje! La Marina, La Bodequita , El Trebol en La Teneguia , Il Tremonto en de Cafetería zijn het meest vaak open. Prima dus! En ook het whalewatching heeft de deuren van de bootjes weer geopend, op 4 dagen van de week. In Los Llanos is Hotel Eden , leuk terras op het Plaza España, door verbouwing gesloten, maar het andere terras bij de kiosk is gewoon open. Wij gaan nog eten bij La Vitamina, maar omdat we vnl in Tazacorte gegeten hebben, lekker aan zee, zijn we niet op de hoogte van andere restaurants.
Het leek ons leuk om de wandeling vanaf ons eerste huis aan de Calle Valencia na zoveel jaren weer eens te doen. En dat was ook inderdaad zo. Wat hebben we hier vaak gelopen, eerst zonder Rubito, later met en weer later met Rubito en Poco, de aanloophond! De plekjes waar we regelmatig met hen even stopten om ze te laten spelen, en wij te rusten, waren na al die jaren onveranderd! Dat was een fijne tijd, voor ons allemaal!
( Ohja…boven was het 27 graden en in Tazacorte 22…en….het waaide een beetje boven met als gevolg zo nu en dan as in onze ogen en ….wat hoesten)
Ja hoor, dat hoort erbij! Na zoveel jaren deze mooie en relatief makkelijke wandeling weer eens doen! We hebben vaak dit stuk gelopen met veel familieleden en vrienden die ons op La Palma bezochten. En altijd een succes, ook nu weer! Nog steeds een lastige site om je reservering op te maken, wat nog steeds moet en niet iedereen weet dat. Want er zijn maar weinig parkeerplaatsen daarboven.
Dit jaar, niet zo heel lang geleden , eind 2020, vielen er hier in Tazacorte veel grote stenen naar beneden ter hoogte van de restaurants op de boulevard. Daar hebben ze wat op gevonden! ( Mooi is anders, maar wel nuttig)
De hippie/rommelmarkt lijkt langzaam aan weer aan te trekken! Er was een gezellige rustige hoeveelheid mensen en prachtig weer! En..wij genoten weer van de mooie stijlvolle oude gebouwen!